Wat bewoog je om dit werk te gaan doen?
Petra: Ja, eigenlijk ging het geleidelijk en vanzelfsprekend. Bij het poetsen van de kamers en andere vertrekken in het klooster kreeg ik een goed beeld van de leefgemeenschap van de zusters en van de zorg die ze nodig hadden. Met de jaren werden sommige zusters afhankelijker van hulp, hadden ze begeleiding nodig bij het eten en wilden ze bijvoorbeeld voorgelezen worden. Dat soort ondersteuning ging ik er steeds mee bij doen. Ik zag wat dementie met hen deed en wat dat voor invloed heeft op hun familieleden. Gaandeweg kreeg ik daar meer gevoel bij en wilde ik meer voor hen betekenen. Het doet me goed als ik ervaar dat bewoners zich in hun kwetsbaarheid begrepen voelen, als ik ze in hun hulpeloosheid positief kan bevestigen.
Welke route heb je doorlopen?
Met de uitbreiding naar een woonzorgcentrum veranderde er veel. Er kwamen mogelijkheden voor kleinschalig wonen en het was best wennen voor de sobere Franciscanessen dat er ineens cliënten van buitenaf bijkwamen. Er was steeds meer personeel nodig, dus toen kreeg ik de vraag of ik huiskamermedewerker wilde worden. Onze manager vertelde hoe we met respect voor het verleden een nieuwe toekomst gingen bouwen. Dat we juist voor mensen met dementie het verschil willen maken. Ik ben me daarin gaan verdiepen, ik wilde weten wat er in het hoofd gebeurt, welk gedrag erbij komt kijken. We krijgen daar scholing over en ik stem geregeld af met de verzorgenden en verpleegkundigen in mijn team. Ik wilde op een gegeven moment meer uitdaging. Ik ging één dag per week de dagbesteding erbij doen. Later solliciteerde ik op een functie van 3 dagen bij welzijn. Daar voel ik me nu als een vis in het water. Heerlijk om met cliënten de tuin in te gaan, ze afzonderlijk aandacht te geven of een groepsactiviteit te verzorgen.
Welke kwaliteiten zet je in?
De bewoners die binnenkomen vertonen vaak onbegrepen gedrag. Ze hebben al veel doorgemaakt. Dat vraagt om werken vanuit je hart. Je hebt inlevingsvermogen nodig, echte interesse voor mensen. Iedereen is uniek, het is zoeken naar wat werkt. Het helpt als je creatief kunt inspelen op veranderende situaties. Het gaat nooit volgens plan, dus je moet met geduld kunnen improviseren. Wat ik interessant vind, is hoe kleine aanpassingen ervoor zorgen dat iemand rustig blijft. Een handmassage, het verzetten van de stoel naar het raam, het projecteren van beelden op de muur, liedjes zingen of knutselen. Het is fantastisch om te zien hoe mensen dan opbloeien, hoe blij ze dan worden. Ik zie het als mijn opdracht om mensen een leuke dag te bezorgen en om hen met plezier te laten samenleven. Door ervaring en het blijven leren weet ik steeds beter wat werkt en wat niet.
"Ik wil de juiste zorg kunnen geven aan mensen met dementie"
Petra
Wat zou je werkzoekenden adviseren?
Ervaar wat het werk inhoudt door een keer mee te lopen. Je weet pas echt wat er speelt als je een tijdje hebt rondgekeken en hebt gezien wat mensen nodig hebben. Bij ons is iedereen in het team even belangrijk. We helpen elkaar om elke dag wat beter te worden. Twee dochters van een cliënt werken nu in de zorg, omdat ze zelf hebben ervaren hoe betekenisvol het werk is. Het maakt niet uit waar je begint, als je maar begint. Je krijgt verantwoordelijkheid en kunt jezelf ontwikkelen. Kijk maar hoe het bij mij is gegaan.
Oktober 2023
