Waarom de overstap naar de zorg?
Miriam: Mijn ouders hadden een boerenbedrijf in Someren. Ik was 8 jaar toen mijn moeder ziek werd en we permanent gezinshulp nodig hadden. Dat had een grote impact. Veel van mijn klasgenoten op de LHNO kozen voor de zorg, maar ik had thuis al genoeg te zorgen, dus daarom ben ik in een supermarkt gaan werken en later, toen de kinderen groter waren, in de detailhandel. Ik werd assistent-teamleider en uiteindelijk bedrijfsleider bij de Hema in Asten. Dat heb ik lang met plezier gedaan, maar op een gegeven moment had ik daar geen doorgroeimogelijkheden meer. Ik besefte toen dat ik de detailhandel moest verruilen voor een andere sector. De zorg bleek voor mij de juiste stap te zijn.
Wat gaf de doorslag?
Mijn jongste dochter is verpleegkundige en ik had met haar veel gesprekken over haar werk in het ziekenhuis. Ik kwam daar geregeld met mijn moeder en elke keer als ik die medewerkers achter de balie zag, dacht ik: ‘zoiets zou ik ook wel leuk vinden.’ Ik wilde liever niet meer in de weekenden werken, zocht een baan die ik tot mijn pensioen kon blijven doen en ik wist dat ik goed was in mensen helpen. Ik was ook nog mantelzorger voor mijn moeder. Het balletje kwam aan het rollen. Mijn dochter en andere mensen gaven aan hoe dankbaar het werk in de zorg is en dat dit goed bij mij zou passen. Ik ben een loopbaantraject gaan volgen en daaruit bleek dat met mijn ervaring de functie van doktersassistente goed bij me zou passen. De puzzelstukjes vielen samen. Mijn kwaliteiten in klantcontact en mijn drive om te helpen.
Hoe zag jouw traject eruit?
Ik werkte nog bij de Hema toen ik bij het NIPA de avondopleiding tot doktersassistente ging doen. Dat was even veel tegelijk, maar dat had ik ervoor over. Ik nam een jaar later contact op met SGE waar ze net een vacature hadden voor iemand die vanuit administratieve ondersteuning wilde doorgroeien naar doktersassistente. Zo ben ik gestart. In eerste instantie op twee locaties, maar uiteindelijk ben ik in Meerhoven gebleven, waar ik mijn eindstage deed. Wat ik heel fijn vond, is dat ik mijn praktijkervaringen meteen kon gebruiken in de opleiding.
"Nooit gedacht dat de zorg zoveel voldoening kan geven."
Miriam
Hoe ervaar je jouw werk?
We hebben een team van huisartsen, assistenten en praktijkondersteuners, die heel gelijkwaardig en collegiaal met elkaar samenwerken. Ze kijken hier echt naar wat iemand kan en niet alleen naar de papiertjes. Zo kwam het dat ik ook al snel gevraagd werd om coördinerende taken te vervullen. Ik had immers al eerder leiding gegeven. Nu werk ik twee dagen als doktersassistente en één dag per week doe ik coördinerende werkzaamheden. Dat het zo snel zou gaan, had ik van tevoren niet kunnen bedenken. Het werk is enorm afwisselend, soms zit je de hele dag aan de telefoon, dan achter de balie waar je het eerste aanspreekpunt bent, dan heb je zelfstandig spreekuur. Geen dag is hetzelfde!
Waar word je blij van?
Ik heb hier mijn draai gevonden. Het is echt betekenisvol werk. Wat mij blij maakt, kunnen soms hele kleine dingen zijn. Zo kwam er een keer een moeder met een kind binnen die een flinke hoofdwond had, die gehecht moest worden. De moeder was in paniek. Ik nam de tijd en kon haar geruststellen, waardoor zij door haar tranen heen weer kon glimlachen en haar kind kon ondersteunen tijdens het hechten van de wond.
Wat zou je willen zeggen tegen iemand die geïnteresseerd is in de zorg?
Ben je stressbestendig, kun je goed luisteren en zorgvuldig werken en wil je blijven leren? Verken dan de mogelijkheden eens in de eerstelijns zorg. Ga eens een dag meelopen bij een huisartspraktijk of op de poli in het ziekenhuis, dan krijg je een beter beeld van het werk. Volg je hart en ga het doen. Ja, het kost energie en tijd, maar het levert dubbel en dwars op.
Oktober 2023
