Ik dacht aanvankelijk dat ik vooral werkplezier haalde uit de directe behandeling, maar ik miste na een tijdje het contact met patiënten en wat meer diepgang in de medische achtergrond. Vandaar dat ik de opleiding tot anesthesiemedewerker ben gaan doen. Nog steeds op de operatiekamer, maar wel met meer afstemming op het welbevinden van de mens. Wat is iemands achtergrond, wat is het ziektebeeld? Hoe maak ik het beste contact? Je voelt op een gegeven moment aan wie behoefte heeft aan een gesprek en wie niet.

Ik ben inmiddels leidinggevende en werk nog maar één dag in de twee weken op de OK, maar het blijft dankbaar om mensen te kunnen helpen. Als anesthesiemedewerker kan ik ervoor zorgen dat mensen zich gerustgesteld voelen. Voordat de patiënt in slaap valt, kijk ik iemand recht in de ogen en vraag ik om aan iets prettigs te denken. Luisteren, een hand op de schouder leggen en zeggen ‘we gaan goed voor je zorgen, slaap lekker'. Het zijn kleine gestes die bijdragen aan het herstel. Daar doe ik het voor.

Met digitalisering zijn we inmiddels vertrouwd geraakt. We moeten veel registreren. Dat hoort er nu eenmaal bij. Videoconsulten, virtual reality en artificial intelligence gaan een belangrijke rol spelen, maar een operatierobot blijft bijvoorbeeld altijd aangestuurd door een arts. Groot voordeel van technologie is voor mij vooral dat processen daarmee een stuk efficiënter worden. Dat we trajecten beter kunnen gaan voorspellen.

Ik hoop dat jonge mensen de zorg ervaren als een aantrekkelijke sector waar ze van betekenis kunnen zijn en waar ze veel kunnen leren. We hebben ze hard nodig. Heb je de juiste instelling, dan ben welkom om kennis te maken en te onderzoeken of het werk iets voor je is. Ook als je niet persé de verpleegkunde richting op wilt, zijn er genoeg mogelijkheden in het ziekenhuis.

Oktober 2023