Hoe ben je in de zorg terecht gekomen?
Melanie: In eerste instantie wilde ik dierenarts worden, maar ik had op het gymnasium wat moeite om gemotiveerd te blijven. Toen ik op kamers ging, ben ik een bijbaantje gaan doen als huishoudelijke hulp bij een thuiszorginstelling. Ik vond het leuk om bij mensen thuis te komen en aandacht te hebben voor hun verhaal. Collega’s vroegen me toen of ik misschien interesse had om de opleiding verzorgende individuele gezondheidszorg individuele gezondheidszorg (IG) te gaan doen. Hbo-v was voor mij een logische vervolgstap, omdat ik dan tastbaar kan bijdragen aan een fijner leven voor mensen, ondanks de beperking of ziekte die ze hebben. Ik zie nog veel mogelijkheden om mezelf in de zorg verder te ontwikkelen.
Wat houdt je werk in?
Het gaat er onder andere om in te schatten wat de belemmeringen zijn en wat mensen nodig hebben om zo lang mogelijk zelfstandig te blijven wonen. Anders dan vroeger lossen we nu niet meer meteen alles voor de cliënt op, maar stimuleren we zelfredzaamheid, onder andere via technologische ondersteuning, zoals de medicijndispenser. Een ander deel van mijn werk houd ik me bezig met managementtaken en veranderprocessen. Hoe kunnen we iedereen bewegen om kritischer te kijken naar wat de zorg van de toekomst vraagt.
"Ik vind het fijn dat ik kan afwisselen tussen praktisch en beleidsmatig werk"
Melanie
Wat maakt het betekenisvol?
Dat ik het verschil kan maken, soms door hele kleine interventies. Zo hadden we een vrouw met dementie die elke keer wanneer we bij haar voor de deur stonden met een grote sleutelbos aan het stoeien was om te zoeken naar de juiste sleutel om de deur voor ons te openen. Een klein stipje nagellak op die sleutel maakte dat ze voortaan niet meer nerveus hoefde te zijn. Met die simpele oplossing was ze helemaal gelukkig.
Welke kwaliteiten heb je nodig?
Je moet goed kunnen aanvoelen wat er nodig is en hoe je de balans bewaakt tussen ‘zorgen voor’ en ‘zorgen dat’. Met een open blik ergens binnenstappen, duidelijk kunnen communiceren en motiveren hoort er ook bij. Veel mensen in de wijkzorg hebben het gevoel dat ze onvoldoende kunnen ‘zorgen’. Maar het overnemen van alle verantwoordelijkheden gaat niet meer. De nieuwe werkelijkheid vraagt om een ander bewustzijn, een herijking van gedrag, aan de kant van de cliënt en aan de kant van de verzorgende.
Hoe zie jij de toekomst van de zorg?
Met alle personeelstekorten zullen we beter moeten gaan kijken hoe we elkaars capaciteiten kunnen benutten en hoe we betrokken verzorgenden en familieleden praktische vaardigheden kunnen aanleren. Wat de komende jaren steeds belangrijker wordt, is efficiënter regionaal samenwerken en afstemmen tussen de instanties onderling. Dat zie ik als een maatschappelijke opdracht voor alle hulpverleners.
Wat zou je willen zeggen tegen iemand die geïnteresseerd is in de zorg?
Ik denk dat er altijd wel een functie in de zorg is die bij je past. Je kunt altijd je plek vinden, welke expertise je ook hebt. Naast empathie en communicatieve vaardigheden is een meer zakelijk en onderzoekend perspectief welkom. Ben je nieuwsgierig, kom dan eens meedraaien, de sfeer proeven en de werkdag ervaren. De zorg is volop in ontwikkeling en je kunt er echt het verschil maken. Op meerdere niveaus en ongeacht je levensfase.
Juni 2023
Na het interview ging Melanie in een andere functie aan de slag. Ze is nu manager extramurale zorg bij Vughterstede.
