Mijn werk bestaat uit groepswerk en individuele trajecten. Op de groepen ben ik er vooral om een fijne sfeer te creëren. Ik speel zoveel mogelijk muziek die de bewoners kennen en mee kunnen zingen. Tussen de muziek door maak ik ruimte voor een grapje of een kort gesprek. Voor veel van onze bewoners is het lastig om een lang gesprek te voeren, maar door de muziek is er een mooi aanknooppunt om wat aan elkaar te vertellen. Als het gesprek te veel wordt, is de spanning zo weer weg door een nieuw nummer in te zetten.
Bij individuele trajecten richt ik me op een specifieke hulpvraag waar de betreffende bewoner mee zit. Zo kan ik met muziek de cognitie stimuleren, de stemming verbeteren, helpen emoties te reguleren en nog meer. Het is ontzettend mooi om te zien hoe bij zo’n muzieksessie de sfeer helemaal om kan slaan. Laatst nog kwam ik bij een mevrouw die erg onrustig kan zijn en door de dementie vast raakt in een gedachten spiraal van ‘ik kan niks’. Met de muziek kan ik dit in kleine stapjes ombuigen, totdat ze zelf enthousiast meezingt of heerlijk ontspannen naar de muziek zit te luisteren.

In het kort: omdat iets voor een ander betekenen, het mooiste is wat je kan doen. In de zorg kan ik elke dag bezig zijn om het leven van anderen net iets mooier te maken dan het was. En alle liefde en aandacht die ik aan een ander geef, komt driedubbel terug. Van de lachende gezichten van mijn cliënten, van familieleden die hun naasten zien opbloeien en van mijn collega’s die bijdragen aan- en meeliften op de positieve energie.

Het is misschien een cliché, maar daarom niet minder waar: Werken met mensen is elke dag anders. Ik heb mijn vaste planning naar welke afdelingen ik ga op welk moment, maar steeds als ik bij een groep of een persoon op bezoek ben, is het anders dan de vorige keren. Soms is er een hoop spanning en moet ik flink aan de slag om het om te buigen, en soms is de sfeer zo goed dat ik bijna niks hoef te doen (behalve natuurlijk muziek maken en meegenieten). Mensen die je al langere tijd ziet, leer je steeds beter kennen en krijg je een steeds hechtere band mee. Bewoners vertellen wat ze bezighoudt, waar ze bang voor zijn, wat ze belangrijk vinden. Maar ook vragen ze aan mij hoe het met mij gaat. Hoe was mijn vakantie? Hoe was die date? En ook een hoop grapjes. Woordgrapjes van een man die meestal zijn vrouw het woord laat voeren of onderonsjes met cliënten waardoor we beide in tranen zijn van het lachen. Kortom: menselijk contact.

Op werkvlak is het soms lastig dat muziektherapie nog redelijk onbekend is. In de afgelopen jaren is de bekendheid ontzettend gegroeid en overal hoor ik positieve reacties. Maar veel collega’s in de zorg weten nog niet zo goed wat muziektherapie inhoudt en wanneer het ingezet kan worden. Ik krijg soms aanvragen voor individuele therapie met de melding ‘meneer houdt van muziek’. Natuurlijk is dat ontzettend mooi en ik kom met liefde muziek naar deze man brengen, maar ik moet ook kritisch zijn waar mijn tijd naartoe gaat. Ik probeer juist bij die mensen te komen die het ’t hardste nodig hebben. Hierdoor moet ik regelmatig uitleggen wat mijn vak inhoudt en bij welke hulpvragen ik van dienst kan zijn. Gelukkig praat ik graag over mijn vak!
Op persoonlijk vlak liggen er ook genoeg uitdagingen. Ongeacht je functie, als je werkt met mensen neem je altijd jezelf mee naar het werk. Hoe je je voelt, hoe je bent, wat je belangrijk vindt, wat je irriteert. En soms vloekt dat met hoe iemand anders is. Als therapeut heb ik geleerd om hiermee om te gaan, maar aan het einde van de dag ben ik ook maar een mens en kan ik geraakt worden door iets dat ik niet had verwacht. Op deze momenten zijn collega’s ontzettend belangrijk. Kort sparren wat er is gebeurd en waarom het me raakt kan al wonderen doen. En soms kom je erachter dat je wat werk hebt te verzetten. Aan jezelf als persoon, of aan je vaardigheden als professional.

Te veel om op te noemen! Ik ben ontzettend trots op waar ik nu sta en wat ik voor anderen kan betekenen, maar ik zal mijn leven lang blijven leren en ontwikkelen. Als muzikant wil ik nog werken aan mijn zangtechniek, als behandelaar wil ik meer leren over diagnostiek en specifieke technieken, als persoon mijn omgang drukke omgevingen. Genoeg te doen!
Recentelijk ben ik begonnen met de bachelor Psychologie aan de Open Universiteit. In oktober ga ik de cursus BiM (beleven in muziek) afronden. En ik ben voorzichtig aan het kijken naar zangdocenten in mijn omgeving, al moet ik zeggen dat ik zangles wel erg spannend vind.

De meeste voldoening haal ik uit de reacties van de mensen waar ik mee werk. Vooral wanneer ik bij kan dragen bij een pittige hulpvraag. Het is heerlijk om te zien en ervaren dat je iets voor een ander hebt betekend. Soms is dat in grote uitingen, bijvoorbeeld een familielid die zegt dat haar moeder met dementie enthousiast over de muziek heeft verteld, en soms in het kleine, wanneer een client met heftige onrust een vluchtig momentje rust heeft ervaren door de muziek.

Met lichte zorgen. In de ouderenzorg zien we steeds complexere hulpvragen met te weinig personeel om deze te beantwoorden. In Nederland zien we een toenemende vergrijzing en mensen worden gestimuleerd om zo lang mogelijk thuis te blijven wonen. Dit betekent dat mantelzorgers een hoop last dragen en wanneer de ballon dan knapt en iemand opgenomen wordt in een verpleeghuis, dan is de hulpvraag zodanig complex dat het huidige zorgsysteem er maar amper antwoord op kan geven.
En dan kom ik weer met mijn cliché's (die nog altijd ontzettend waar zijn!): de zorg is gevuld met mensen met een enorme passie voor hun werk. Dit geeft me hoop dat we er met z’n allen uit gaan komen!

Ga ervoor! Persoonlijk weet ik geen enkele sector die zoveel voldoening kan geven als de zorg. En denk vooral niet te groot! Werken in de zorg kan van alles zijn, dus kies wat bij je past. Heb je een hond? Wandel naar een verpleeghuis om de bewoners te verrassen. Kan je wat muziek maken, of heb je een oude platenspeler? Kom langs en laat wat muziek horen! Hou je van wandelen, fietsen, spelletjes? Met een klein gebaar kan je al het verschil maken. En als je er klaar voor bent om een officiële stap te maken: overal in de zorg zijn mogelijkheden om te leren en werken. Ik weet zeker dat er een plek voor jou is!

Oktober 2023