Ik begin met het opbouwen van een relatie met de jongeren. Zij willen vooral eerst gezien en gehoord worden en weten wie ik ben en wat ik kom doen. Vaak hebben de jongeren al veel hulp of ondersteuning gehad en ben ik de zoveelste. Ik probeer aan te sluiten bij de interesses van de jongeren. Pas na het opbouwen van een bandje met de jongeren gaan we het hebben over waar ze naartoe willen werken. Ik oordeel niet maar probeer aan te sluiten. Als jongeren een rijbewijs willen gaan we bekijken hoe we dit kunnen realiseren en vaak komen we uiteindelijk toch op een punt uit waarbij scholing, werk en inkomen belangrijk worden. Dan ga ik samen met jongeren onderzoeken wat voor werk zij leuk vinden. Ik maak met jongeren een CV, sollicitatiebrieven en ga mee op gesprek wanneer ze dat prettig vinden. Als jongeren ergens aan de slag mogen ga ik regelmatig langs op de werkvloer. Ondertussen stem ik af met collega's over de samenwerking en met een leidinggevende over hoe het loopt. Wanneer nodig gaan we met elkaar in gesprek om ervoor te zorgen dat de samenwerking goed verloopt.

Het meest interessante in mijn werk vind ik het leren kennen van de persoon achter de eerste indruk. Jongeren zien er vaak stoer of juist gespannen uit. Ik vind het heel interessant om iemand echt te leren kennen en te weten te komen wat hem of haar bezighoudt, hoe iemand is opgegroeid en waar iemand enthousiast van wordt. Pas als ik dit goed weet kan ik iemand goed helpen om toe te werken naar het punt waar iemand wil staan.

Diverse jongeren hebben een moeilijke jeugd gehad. Ze vallen uit op school of tijdens baantjes en leren andere wegen kennen om inkomen te realiseren. De motivatie om aan het werk te gaan, is er regelmatig (nog) niet, terwijl uitkeringsinstanties die ons inzetten willen dat wij dit binnen een korte periode realiseren. Ik wil eigenlijk aansluiten bij de jongere en stapsgewijs toewerken naar een baan, maar er ligt ergens ook tijdsdruk wat lastig is om te combineren.

Ik kom eigenlijk altijd tijd te kort. Ik zou graag wat beter zijn in het plannen en organiseren van mijn afspraken. In mijn functie werk ik vrij zelfstandig waardoor dit voor mij een leerpunt is.

Wanneer ik jongeren op hun werk zie dit het goed naar hun zin hebben en lekker in hun vel zitten, ben ik erg trots. Ik werk er eigenlijk naartoe om niet meer nodig te zijn. Als dit lukt, geeft me dat veel voldoening.

Hierover ben ik best bezorgd. Er zijn heel veel aanbieders van zorg. Er staan veel vacatures open en mensen solliciteren gemakkelijk maar wisselen ook gemakkelijk van baan. Voor de jongeren die ik begeleid vind ik het erg belangrijk om een stabiele persoon te zijn in hun leven die er is voor hen. Zo lang als er een hulpvraag is en tegelijkertijd niet langer dan noodzakelijk.
De financiering van de zorg staat onder grote druk. Hierdoor kan ik soms heel graag nog iets willen doen voor iemand maar blijkt dit niet meer gefinancierd te worden. Ik hoop enorm dat we in de toekomst ook op dezelfde manier jongeren kunnen blijven ondersteunen. Het liefste ambulant in hun eigen leefomgeving.

Verdiep je goed in de vacature die je ziet en de organisatie waarvoor je wil gaan werken. Als je de keuze maakt om in de zorg te gaan werken, is dat fantastisch. Het werk is supermooi maar ook soms erg lastig en ingewikkeld. Ik ga niet elke dag met een goed gevoel naar huis en denk in het weekend ook nog wel eens na over een jongere waar veel zorgen over zijn. Als je jezelf hierin wil vast bijten en hulp wil bieden in goede maar ook in minder goede tijden, dan moet je zeker solliciteren. Mocht je aan de slag gaan, bedenk dan ook goed wat het voor de mensen die je helpt betekent als je op enig moment bedenkt iets anders te gaan doen. Jezelf ontwikkelen is super maar mensen die hulpbehoevend zijn ieder half jaar een andere begeleider aanbieden is zeker niet helpend.

Oktober 2023