Hoe zag jouw pad er tot nu toe uit?
Arantxa: Ik werk nu negen jaar bij Van Neynsel op de afdeling Zelfstandig wonen. Onze cliënten hebben bij ons de mogelijkheid om met hulp van mantelzorgers en familie hun leven naar eigen wens in te richten. Bij de woonlocaties kunnen ze gebruik maken van voorzieningen en deelnemen aan activiteiten. Ik wilde eerst fotografie gaan doen, want voelde er niet zo veel voor om als verzorgende mensen te gaan wassen. Mijn moeder spoorde me aan om toch naar de open dag te gaan bij het Koning Willem I College en dat bleek uiteindelijk een schot in de roos. In de opleiding leerde ik niet alleen over zorg, maar ook over gesprekstechnieken en gedrag van cliënten. Ik ga nu 8 uur per week naar school en werk 36 uur. Mijn sociaal leven is daarmee even op een laag pitje, maar dat heb ik ervoor over.
Hoe waardeer je jouw werk?
De ouderenzorg bevalt goed. Zeker bij dementerende ouderen moet je goed kijken en de juiste vragen stellen om de oorzaak te achterhalen van hun gedrag. Wat ik mooi vind, is dat ik mag bijdragen aan de kwaliteit van leven van ouderen. In mijn huidige rol ben ik het aanspreekpunt voor de cliënt en de familie en verantwoordelijk voor het opstellen van het zorgleefplan. Ik zoek steeds uitdagingen, wil nieuwe dingen leren en de kwaliteit van zorg verbeteren. Ik vind palliatieve zorg bijvoorbeeld heel interessant. Dat is voor mij de mooiste vorm van zorg die je kunt bieden. Ik heb daar net een specialisatie voor gedaan. Vanaf september ga ik werken op de geriatrische afdeling van het Jeroen Bosch Ziekenhuis. Daarmee rond ik mijn opleiding af.
"Laat je overtuigen door de enthousiaste verhalen van medewerkers in de zorg"
Arantxa
Wat is jouw drive?
In 2020 wilde ik met filmpjes laten zien hoe waardevol de zorg is. De ontwikkelingen gingen vervolgens zo snel dat ik het niet meer kon bijbenen. Toen ben ik op persoonlijke titel gaan twitteren. Sigrid Kaag zag wat ik deed en vroeg me om via een livechat met haar in gesprek te gaan. Later werd ik ook uitgenodigd op een bijeenkomst waar Sigrid Kaag sprak en dat leidde opnieuw tot heel veel ophef, maar ik zeg altijd: blaffende honden bijten niet, dus ik ga gewoon door met wat ik doe: positieve inkijkjes geven in de zorg. Gelukkig krijg ik ook veel hartverwarmende berichten en aanmoedigingen van collega’s. Soms benaderen kandidaten me zelfs over het werken in de zorg. Dan ga ik met hen in gesprek of ik verwijs ze door, bijvoorbeeld naar het Lefgozer-traject voor zij-instromers.
Wat zou je willen zeggen tegen iemand die geïnteresseerd is in de zorg?
De zorg is een geweldige sector waar je het verschil kunt maken voor mensen. Het is ontzettend dankbaar. Als mensen weinig familie hebben, zijn wij vaak de enigen met wie ze spreken op een dag. Dat je soms lange dagen maakt, doet daar niets aan af. Dus ga je oriënteren en luister naar de verhalen van bevlogen zorgmedewerkers. Dan ben je snel overtuigd.
Oktober 2023
